به گزارش رجانیوز؛ محمدجواد ظریف در گفتوگو با خبرگزاری مجلس با اشاره به مخالفت رهبر معظم انقلاب با خواسته کشورهای غربی مبنی بر مصاحبه با دانشمندان هستهای کشور، گفت: بهطور حتم رویکرد همه ارکان نظام پیروی از دستورات رهبر معظم انقلاب است. البته موضوع مصاحبه با دانشمندان هستهای، ارتباطی به اصل مذاکرات هستهای ایران با گروه ۱+۵ ندارد و این یک مسئله کناری و فرعی بوده و حدود ۱۰ سال است که کشور برای حل این ادعاها و بهانهها اقداماتی کرده است.
وی ادامه داد: در این رابطه روشهایی برای رفع ابهامات صورت گرفت و حتی در دولت سابق مصاحبههایی با دانشمندان هسته ای کشورمان از سوی مأموران آژانس انجام شد.
ظریف افزود: در آن دوران با افراد مختلف در ایران مصاحبه شد و حتی آنها از مراکز و اماکن مربوطه بازدید کردند، اما هیچ ابهامی پیدا نشد که این موضوع نشاندهنده بهانهجویی غربیها است.
ظریف در این اظهارات خود دو ادعا را مطرح کرده است. اول: مصاحبه با دانشمندان و بازدید از مراکز و اماکن نظامی در دولت قبل، دوم: مصاحبه دانشمندان یک موضوع فرعی است و ربطی به اصل مذاکرات هسته ای ندارد.
اما ظریف در حالی با استفاده از رسانه مجلس، این اظهارات را به زبان آورده است که بنابر اطلاعات موجود و همچنین گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی، زمانی که آقای روحانی دبیری شورای عالی امنیت ملی و مسئولیت پرونده ایران در آژانس را برعهده داشته بازرسان اجازه بازدید از مراکز نظامی و مصاحبه با دانشمندان هسته ای و همچنین دانشمندان نظامی را دریافت کرده و این اقدام را انجام داده اند.
در همین رابطه علی اکبر صالحی در برنامه نگاه یک در تاریخ ۵/۲/۱۳۹۴ گفته است: اینها آمدند و یک مطالعات ادعایی را مطرح کردند و از پارچین دو بار بازدید کردند. در یک بار من نماینده ایران در آژانس بودم گفتیم که این بار اگر بازدید کنید در زمان آقای دکتر روحانی بودو ایشان دبیر شورای عالی امنیت ملی بودند. گفتیم که اگر شما بازدید بکنید اقای روحانی گفتند که شما فقط یک بار اجازه بازدید دارید. به شما هم اجازه می دهیم که خودتان محل بازدید را انتخاب کنید. آنها با انتخاب خودشان بازدید کردند و بعد از یک مدتی دوباره گفتند که می خواهیم دوباره بازدید کنیم.به آنها گفتیم که این بار آخر است و آنها قبول کردند. دوباره برای بار سوم گفتند که ما می خواهیم بازدید بکنیم....
مطالب زیر نیز مربوط مربوط به گزارش بازدید تیم آژانس از سایتهای نظامی ایران از جمله پارچین میباشد که دی ماه سال ۱۳۸۳ (ژانویه ۲۰۰۵) در زمانی که آقای روحانی مسئولیت پرونده هسته ای ایران را برعده داشت در گزارش فصلی مدیرکل وقت در تاریخ ۲ سپتامبر ۲۰۰۵ منتشر شده است.
GOV/۲۰۰۵/۶۷، مورخ ۲ سپتامبر ۲۰۰۵ بند ۴۱: ”آنگونه که معاون آژانس در امور پادمان در بیانیه ۱ مارس ۲۰۰۵ خود به شورای حکام تشریح نمود، در ژانویه ۲۰۰۵، ایران به عنوان یک اقدام شفافساز موافقت نمود به آژانس اجازة بازدید از سایتی واقع در پارچین را به منظور ارائه تضمین دربارة فقدان مواد و فعالیتهای هستهای اظهار نشده در این سایت بدهد. از ۴ ناحیه تعیین شده و مورد توجه آژانس اجازة انتخاب هر یک از آنها به آژانس داده شد. از آژانس خواسته شد تا تعداد ساختمانهای مورد بازدید در آن ناحیه را به حداقل رسانده، و آژانس ۵ ساختمان را انتخاب نمود. دسترسی آزاد به آن ساختمانها و اطراف آنها و نیز اجازة نمونهبرداری محیطی به آژانس داده شد که نتایج آنها نشانگر وجود مواد هستهای نبود و همچنین آژانس هیچ تجهیزات یا مواد دارای استفادة دوگانه را در این ارتباط در مکانهای مورد بازدید مشاهده نکرد“.
بند ۴۹: ”ایران به عنوان یک اقدام شفافساز به آژانس اجازه بازدید از سایتهای مرتبط با امور دفاعی در کلاهدوز، لویزان و پارچین را داد، آژانس هیچ فعالیت مرتبط با امور هستهای را در کلاهدوز پیدا نکرد“.
در مقطع ماقبل روی کار آمدن دولت نهم، یعنی زمانی که آقای روحانی ریاست شورای عالی امنیت ملی و همزمان مسئولیت پرونده هسته ای ایران را برعهده داشتند، آژانس ۲۷ بار به تاسیسات و دانشمندان در ایران دسترسی پیدا کرده است.
نکته قابل تامل آنکه در این مدت زمانی ، دانشمندان نظامی ایران نیز مورد مصاحبه یا بازجویی بازرسان آژانس قرار گرفتند.
درباره اماکن نظامی هم، آژانس تنها در یک نوبت پس از آغاز به کار دولت نهم –که دقیقا در ماه های اولیه استقرار دولت بوده- به پارچین دسترسی پیدا کرده و این امر دیگر هرگز تکرار نشده است.
آخرین باری که آژانس از پارچین بازدید کرده در ۱۰ آبان ۱۳۸۴ (اول نوامبر ۲۰۰۵) بوده است. در این تاریخ تنها ۳ ماه از آغاز به کار دولت نهم می گذشت و استراتژی هسته ای دولت وقت هنوز تدوین نشده بود.
اما موضوع دومی که وزیر امور خارجه با بهره گیری از رسانه مجلس آن را مطرح کرده است، این ادعاست که اساسا مصاحبه دانشمندان یک موضوع فرعی است و ربطی به اصل مذاکرات هسته ای ندارد.
این در حالی است که اگر هدف از مذاکرات دستیابی به توافق نهایی است، این امر بدون اجازه بازرسی از اماکن نظامی و مصاحبه با دانشمندان و پرسنل نظامی ایران محقق نمی شود.
به بیان دیگر شرط توافق نهایی اجازه بازرسی از مراکز نظامی و مصاحبه از همه اشخاص مدنظر آژانس (هسته ای و غیرهسته ای) است.
این موضوع هم در بیانیه مذاکرات لوزان به آن اشاره شده و هم مقامات آمریکایی و ایرانی بر آن تاکید کرده اند.
در بیانیه لوزان در این باره آمده است:
مجموعه تدابیری برای نظارت بر اجرای مفاد برنامه جامع مشترک اقدام شامل کد اصلاحی ۳.۱ و اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی مورد توافق واقع شده است. آژانس بین المللی انرژی اتمی از فن آوری های مدرن نظارتی استفاده خواهد کرد و از دسترسی های توافق شده بیشتری از جمله به منظور روشن کردن موضوعات گذشته و حال برخوردار خواهد شد.
در این بخش از بیانیه به صراحت به ۴ شیوه بازرسی اشاره شده است.
اول)کد اصلاحی ۱/۳ ، دوم) پروتکل الحاقی ، سوم) نظارت بر مبنای فن آوری های مدرن چهارم) دسترسی های فراتر از پروتکل
آقای عراقچی در جلسه غیرعلنی مجلس در توضح توافق صورت گرفته درباره اجرای پروتکل الحاقی گفت:
«....در اصل نظارت و بازرسی ها مهمترین چیزی که ما پذیرفته ایم پروتکل الحاقی است که این مهمترین ابزار بازرسی برای آژانس بین المللی انرژی اتمی است برای اینکه اطمینان حاصل کند که هیچ برنامه ای مخفی هسته ای که غیر صلح آمیز باشد در هیچ کشوری وجود ندارد. ........ بدون پروتکل الحاقی هم توافقی در کار نخواهد بود. (اعتراض نمایندگان که این حق مجلس است. عراقچی: بله حق مجلس است در نهایت شما نپذیرید توافق نمی شود! نمایندگان: شما می خواهید نظام را در برابر عمل انجام شده قرار دهید. حتی در توافق ژنو هم به پذیرش پروتکل الحاقی اشاره شده است و در پروتکل الحاقی هم دسترسی به مراکز غیر هسته ای شامل مراکز نظامی وجود دارد اما این دسترسی چگونه است؟ این یک دسترسی مدیریت شده است.»
در کنار تاکید صریح آقای عراقچی مبنی بر موافقت با بازرسی ها از مراکز نظامی، نکته ای که عراقچی از گفتن آن ابا کرده توضیح درباره این بخش از بیانیه لوزان است: «آژانس بین المللی انرژی اتمی از فن آوری های مدرن نظارتی استفاده خواهد کرد و از دسترسی های توافق شده بیشتری از جمله به منظور روشن کردن موضوعات گذشته و حال برخوردار خواهد شد.»
ذکر این نکته ضروری است که با زیرکی ۱+۵ ، PMD در توافق لوزان به عبارت «موضوعات گذشته و حال» تغییر نام داده است چرا که در PMD ( ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران) ، موضوعات مورد نظر آژانس احصا شده و مشخص بود ولی با زیرکی ۱+۵ و به کارگیری عبارت «موضوعات گذشته و حال» این امکان به آژانس و کشورهای غربی داده می شود که مسائل دیگری افزون بر مسائل مطروحه در PMD را علیه ایران مطرح کند و ایران ملزم به پاسخگویی درباره آنها باشد.
درباره عبارت «دسترسی های توافق شده بیشتر به منظور روشن شدن موضوعات گذشته و حال» که در توافق لوزان آمده باید گفت که چارچوب این دسترسی های فراتر از پروتکل مشخص نشده، اما برای روشن شدن ابعاد «دسترسی های بیشتر» که همان دسترسی های فراتر از پروتکل است باید به گزارش های آژانس رجوع کنیم چرا که در گزارش های آژانس ابعاد این بازرسی های تشریح شده است.
در گزارش های فصلی مدیرکل آژانس ابعاد بازرسی های مورد نظر این نهاد قید شده است. بب بررسی آخرین گزارش فصلی آمانو که در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۳ منتشر شد و بر اساس پاراگراف ۵۸ و ۶۳و ۷۴ ، ایران باید به همه سایت ها (سایت های هسته ای و غیرهسته ای که تاسیسات نظامی نیز شامل آن می شود) ، اشخاص و پرسنل (شامل دانشمندان و افراد تاثیرگذار در صنعت هسته ای ایران) ، تجهیزات و مواد و اسناد و اطلاعات مورد نظر کارشناسان آژانس اجازه دسترسی بدون تاخیر بدهد.
در پاراگراف ۵۸ گزارش آمانو آمده است : گزارشهای قبلی مدیرکل مسایل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هستهای ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل و فصل این مسایل انجام دهد مشخص کردهاند. آژانس کماکان نسبت به وجود احتمالی فعالیتهای آشکار نشده مرتبط با امور هستهای که سازمانهای نظامی مربوطه در آن دخیل بودهاند از جمله فعالیتهای مرتبط با توسعه یک کلاهک هستهای برای موشک، نگران باقی مانده است. ایران ملزم شده است تا بهطور کامل با آژانس در زمینه همه موضوعات باقیمانده بهویژه آنها که نگرانی در مورد ابعاد نظامی احتمالی برنامه هستهای ایران را بالا میبرد، همکاری کند که این امر شامل اجازه دسترسی بدون تاخیر به همه سایتها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس است.
اما علاوه بر این، آژانس حل و فصل همه مسائل باقیمانده ایران را ( که در بیانیه لوزان از آن به عنوان موضوعات «گذشته و حال» یاد شده ) منوط به رفع نگرانی ها درباره ابعاد نظامی برنامه هسته ای ایران بر ۴ محور، اجازه دسترسی به «سایت ها ، اسناد، تجهیزات و اشخاص»کرده است و تا ایران نگرانی های آژانس را برطرف نکند، مدیرکل از تایید صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران خوددار می کند.
نکته قابل تامل تر آنکه در لیست افرادی که در مذاکرات اخیر به مقامات ایرانی پیشنهاد شده است برخی پرسنل نظامی و دانشمندان عرصه نظامی نیز وجود دارد.
اما این موضوع زمانی تعجب برانگیز تر می شود که وندی شرمن یک سال پیش اعلام کرده بود که شرط اساسی دستیابی به توافق نهایی رسیدگی آژانس به موضوع PMD است، موضوعی که هم اکنون توسط تیم مذاکره کننده ایران مورد تایید قرار گرفته است.
وندی شرمن در تاریخ ۲۰/۱/۱۳۹۳ با پیوند زدن تعیین تکلیف درباره موضوع ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران گفته بود: «رسیدگی به ابعاد نظامی احتمالی این برنامه (PMD) وظیفه اصلی آژانس بینالمللی انرژی اتمی است و آژانس به وظایف خودش در این زمینه عمل میکند. ما میخواهیم از آژانس بینالمللی انرژی اتمی و تلاشهایش در این زمینه حمایت کنیم. ما ایران را تشویق میکنیم هرکاری که میتواند انجام بدهد تا پیشرفت چشمگیری در کارهایی انجام شود که درباره آن با آژانس بینالمللی انرژی اتمی همکاری میکند. همان طور که گفتم، اگر به این مسائل رسیدگی نشود، ما قادر نخواهیم بود به توافق نهایی برسیم.»
گروه فضای مجازی مشرق- حمید درسایی در صفحه شخصی اینستاگرام خود نوشت: جلسه غیر علنی امروز صبح با حضور آفای ظریف و عراقچی درباره مذاکرات اخیر هسته ای برگزار شد. در مجموع با توجه به بیانات اخیر رهبر انقلاب و مطالبه جدی نمایندگان، این جلسه نسبت به جلسات قبل، از شفافیت بیشتری برخوردار بود که طبعا امکان بیان علنی آنچه گفتند
نیست.
اما با وجود اصرار برای آنکه متن منتشر شده توسط امریکا به عنوان فکت شیت معرفی شده و در واقع صرفا به عنوان برداشت طرف امریکایی از مذاکرات در رسانهها به آن پرداخته شود، بررسیها نشان میدهد که اساسا در روزهای گذشته هیچگونه فکت شیتی از سوی طرف امریکایی منتشر نشده و آنچه بر روی خروجی ها قرار گرفته، بیانیه رسمی و البته به نظر میرسد حقوقی با عنوان « پارامترهای اصلی توافق جامع اقدام مشترک» (PJCPOA ) بوده است که درحین برگزاری کنفرانس خبری جان کری وزیر امورخارجه امریکا منتشر گردیده و در اختیار خبرنگاران قرار گرفت.
علیرضا متاجی – رجانیوز: اختلافات قابل ملاحظه در متن قرائت شده به عنوان بیانیه لوزان و اظهارنظرها و متنهایی که پس از اتمام مذاکرات توسط طرفهای اصلی مذاکره کننده منتشر شده است، ابهاماتی جدی را در خصوص میزان تعهدات ارائه شده از سوی ایران بوجود آورده، ابهاماتی که حکایت از یک بازی پیچیده با افکار عمومی برای نمایش پیروزی از یک توافق مرده متولد شده در لوزان سوئیس دارد.
به گزارش رجانیوز، شب گذشته و پس از انتشار متنی توسط وزارت امور خارجه امریکا تحت عنوان یک بیانیه مطبوعاتی، که در آن فهرست حیرت آوری از تعهدات ایران در مقابل عدم لغو تحریمها را ارائه میکرد، دکتر ظریف وزیر امور خارجه ایران در یک موضع گیری کوتاه در صفحه ی فیسبوک خود ضمن درخواست از سایت ها و رسانه ها برای عدم توجه به خبرسازی ها گفت: فراموش نکنید که Fact Sheet در دور قبل هم بویی از واقعیات نداشت.
اما با وجود اصرار برای آنکه متن منتشر شده توسط امریکا به عنوان فکت شیت معرفی شده و در واقع صرفا به عنوان برداشت طرف امریکایی از مذاکرات در رسانهها به آن پرداخته شود، بررسیها نشان میدهد که اساسا در روزهای گذشته هیچگونه فکت شیتی از سوی طرف امریکایی منتشر نشده و آنچه بر روی خروجی ها قرار گرفته، بیانیه رسمی و البته به نظر میرسد حقوقی با عنوان « پارامترهای اصلی توافق جامع اقدام مشترک» (PJCPOA ) بوده است که درحین برگزاری کنفرانس خبری جان کری وزیر امورخارجه امریکا به صورت رسمی از سوی وزات خارجه آمریکا منتشر گردیده و در اختیار خبرنگاران قرار گرفته است.
+ دانلود فایل اصلی چارچوب تعهدات کلی ایران
این در حالی است که در رابطه با بیانیه های مطبوعاتی صادر شده, ابتدائا بیانیه تیم مذاکره کننده ایرانی به طور جداگانه و ساعاتی قبل از اغاز کنفرانس بیانیه مشترک به شکلی کاملا غیر رسمی و با لحنی غیر حقوقی – انتشار اولیه در توئیتر از سوی خبرنگاران و سپس توسط خبرگزاری داخلی و همچنین عدم ذکر مرجع صادر کننده این بیانیه – با عنوان«خلاصهای از راهحلهای تفاهمشده بین ایران و ۱+۵ برای رسیدن به برنامه جامع اقدام مشترک» منتشر شده بود.
اما سوال مطرح شده آن است که آیا بیانیه مطبوعاتی منتشر شده توسط دولت آمریکا از نظر ساختاری و ماهوی باFact Sheet منتشر شده توسط وزارت امور خارجه امریکا پس از انعقاد قرارداد ژنو در نوامبر سال ۲۰۱۳ یکی است و یا اینکه اساسا این بیانیه مطبوعاتی جدید, متن همه یا بخشی از توافق دو مرحله ای حاصل شده می باشد؟
برای پاسخ به این سوال باید بدانیم بیانیه مطبوعاتی صادره توسط وزارت خارجه آمریکا که دیروز منتشر شده است دارای ادبیاتی حقوقی بوده و کاملا متفاوت با فکت شیتی است که در نوامبر سال ۲۰۱۳ این دولت در مورد توافق ژنو و با لحنی غیر حقوقی و از منظر سیاست داخلی آمریکا نوشته شده بود. اولا همانطور که گفته شد Fact Sheet سال ۲۰۱۳ دارای متنی کاملا غیر حقوقی و از منظر سیاست خارجی آمریکا می باشد, ثانیا نوشتنFact Sheet ها با توجه به ارائه ای داخلی از اتفاقات و قراردادهای پیش آمده برای فضای داخلی آمریکا صورت می گیرد. -هر چند که در ان سال نیز علی رغم عدم انتشار جزئیات مذاکرات توسط ایران, طبق شواهد, اکثر بندهای همان فکت شیت مورخ سال ۲۰۱۳ که تنها مرجع جزئی موجود از توافق بود اجرایی گردید - اما با این حال در اینجا اولا متن بیانیه مطبوعاتی آمریکا متنی کاملا فنی و دارای ادبیات حقوقی بوده و به هیچ وجه دارای ادبیات داخلی Fact Sheet منتشر شده بلافاصله پس از توافق ژنو مورخ نوامبر سال ۲۰۱۳ نمی باشد و ضمنا متن مدعی این است که حاوی پارامتر های اصلی توافق شده برای چهارچوب توافق اصلی می باشد.
در این رابطه این بیانیه که به صورت رسمی از سوی وزارت خارجه آمریکا با عنوان«پارامترهای اصلی توافق جامع اقدام مشترک» یا ((PJCPOA منتشر شده، با لحنی کاملا حقوقی مدعی است:
بندهای{مورد اشاره زیر}پارامترهای کلیدی برنامه جامع اقدام مشترک (JCPOA) در رابطه با برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران خواهند بود که در لوزان سوئیس به تصمیم {طرفین} رسید. این عناصر چهارچوبی را شکل می دهند که بر مبنای آن متن نهایی (JCPOA) از الان تا ۳۰ ام ژوئن نوشته خواهد شد و منعکس کننده ی پیشرفت های قابل توجهی که { هم اکنون} در مذاکرات کشورهای P ۵+۱ , اتحادیه اروپا و ایران بدست آمده است خواهد بود. جزئیات مهم اجرایی شدن هنوز به عنوان موضوع مذاکرات مطرح است و هیچ چیز به توافق نرسیده است مگر اینکه روی همه چیز توافق حاصل شود. ما بر روی استتناج توافق نهایی مبتنی بر این پارامترهای کلیدی در ماه های آتی کار خواهیم کرد.
از سویی دیگر جان کری نیز در کنفرانس مطبوعاتی خویش پس از پایان قرائت بیانیه مشترک اقدام به ارائه صحبت هایی کلیدی در مورد توافق حاصل شده نمود و به شرح و توضیح متنی پرداخت که دقایقی قبل از شروع سخنرانی وی در بین رسانه ها توزیع شده بود – یعنی همان بیانیه مطبوعاتی یا ( (PJCPOA -. وی صراحتا در کنفرانس مطبوعاتی خود ادعا می کند که دو کشور به «توافق در مورد پارامترهای اصلی شکل دهنده توافق جامع اقدام مشترک» رسیده اند و تاکید می کند این پارامترها که در مورد آنها توافق نهایی حاصل شده است توافق را به همان «مسیری که از آمریکا از ابتدای مذاکرات با ایران می خواست» سوق می دهد و سپس به قرائت بندهای مختلف بیانیه مطبوعاتی صادره از وزارت خارجه آمریکا می پردازد.
در این رابطه جان کری در کنفرانس مطبوعاتی ادعا می کند:
ما امروز به نقطه ی عطف مهمی در این پیکار رسیدیم. ما, اعضای ۵+۱ و شرکای اتحادیه اروپا و ایران به یک اجماع روی پارامترهای کلیدی در مورد توافقی که وقتی اجرا شد به جامعه ی جهانی در مورد برنامه هسته ای ایران تضمین می دهد. کارشناسان ما سختکوشانه روی پارامترهای هایی که امروز به توافق رسیدیم تلاش خواهند کردند و یک توافق جامع تا اخر ماه ژوئن امسال نهایی خواهد شد. این توافق. نهایتا پارامترهایی که در مورد آنها به توافق رسیدیم در واقع ما را به همه ان چیزهایی که می خواستیم در این توافق برسیم می رساند.
بنابراین آمریکا مصرانه اعتقاد دارد که پارامترهای توافق شده همان هایی است که در بیانیه مطبوعاتی منتشر شده توسط وزارت خارجه ی متبوعش به صورت حقوقی مطرح گردیده-یعنی متن ((PJCPOA توسط وزیر خارجه آمریکا رسما مورد تائید و اعلام قرار گرفته- و این متن مورد پذیرش ایران نیز قرار گرفته است.
این در حالی است که صحبت کری در این زمینه نیز حاوی دو نکته ی مهم است: یکم اینکه وی بر دو مرحله ای بودن توافق صحه می گذارد و اجرای پارامترهای توافق لوزان را گام اصلی رسیدن به توافق نهایی می داند. دوم اینکه وی مفادی را به عنوان پارامترهای توافق مشترک اعلام کرده است که این مفاد عینا در همان متن ارائه شده از سوی وزارت امور خارجه ها به رسانه ها نیز وجود دارد.
اما در اینجا باید پرسید با توجه به اینکه متن های منتشر شده از سوی ایران و آمریکا دارای اختلافات قابل توجه بوده و بیانیه منتشر شده توسط آمریکا نیز به عنوان پارامتر های توافق جامع مشترک ((PJCPOA نام گرفته و از سوی جان کری نیز به طور تفصیل در کنفرانس مطبوعاتی وی بازخوانی و شرح داده شد، چرا آقای ظریف در این رابطه موضعی اتخاذ نکرده و در این زمینه هم صحبت های کری و هم این بیانیه مطبوعاتی – که در واقع یکی شرح و تایید دیگری بود- را رد نکرده است؟ به هر حال دو طرف میز مذاکره در مسئله هسته ای دو کشور ایران و آمریکا می باشند و هر دو کشور نیز مدعی رسیدن به پارامترهای توافق شده اند.
در رابطه با این دو متن و چگونگی انتشار آن نیز گفتنی است ازسوی ایران متنی به عنوان «خلاصه راه حل ها» و با شیوه ای غیر حرفه ای, غیر رسمی و از کانال رسانه های داخلی به زبان فارسی قبل از آغاز قرائت بیانیه مشترک انتشار یافت و در صحبت های آقای ظریف در کنفرانس مطبوعاتی نیز شاهد هیچ استنادی به آن نبودیم. اما در مقابل بیانیه مطبوعاتی وزارت امور خارجه آمریکا قبل از انتشار در رسانه ها به صورت رسمی و اداری از پایگاه رسمی این وزارت خارجه منتشر گردید و ضمن دارا بودن لحنی حقوقی مدعی مطرح کردن پارامترهای اصلی مورد اتفاق برای رسیدن به توافق جامع شده است و شاکله اصلی صحبت های رسمی جان کری در کنفرانس مطبوعاتی اش پس از پایان قرائت بیانیه مشترک را نیز تشکیل می داد.
با نگاهی به این تفاوت برخورد از سوی دو دولت نسبت به بیانیه های مطبوعاتی داده شده به نظر می رسد تیم مذاکره کننده ایران صرفا بخاطر اینکه بتواند با حمله ای پیش دستانه مدیریت فضای داخلی کشور را برعهده بگیرد و ضمن ارائه ی تحلیلی خوش بینانه از نتایج توافق اقدام به اماده سازی بدنه ی اجتماعی کشور برای عدم موضع گیری نسبت به این اتفاق شود اقدام به انتشار این متن پیش از آغاز نشست بیانیه مشترک نموده است.
چرا که اگر وزارت امور خارجه ایران برای بیانیه مطبوعاتی غیر رسمی اش بار حقوقی قائل بود اولا از مبادی رسمی اقدام به انتشار آن می نمود و در ثانی محتوای مورد استناد وزیر امور خارجه ایران نیز قرار می گرفت درصورتی که شاهد هیچ کدام از این موارد نبودیم.
در حالی که تمام صحبت های وزیر امور خارجه امریکا مبتنی بر بیانیه منتشر شده توسط وزارت خارجه آمریکا که ((PJCPOA نام گرفت بوده است می باشد. اما این تعجب آور است که آقای ظریف به سخنان جان کری که شاکله آن دقیقا مبتنی بر همین متن است اعتراضی نکرده، و سخنی در مورد کنفرانس مطبوعاتی مفصل آمریکا که در واقع ارائه ی پارامترهای مورد توافق کشورهای مذاکره کننده بوده نپرداخته است، اما متن رسمی و حقوقی را فکت شیت نامیده و در توئیتر و فیسبوک به آن اعتراض کرده است.
در حالی که باید به اقای ظریف یاداوری نمود با توجه به این شواهد متن منتشر شده از سوی امریکا صرفا یک فک شیت ارشیو داخلی وزارت خارجه آمریکا نیست بلکه شاهد یک بیانیه کاملا حقوقی مدعی پارامترهای توافق هستیم که در این زمینه لازم است آقای ظریف موضع گیری مشخص و صریحی داشته و اعلام کنند که جایگاه متن بیانیه مطبوعاتی آمریکا و سخنان تفصیلی کری در کنفرانس مطبوعاتی پس از پایان قرائت بیانیه مشترک چیست؟
با این شواهد و قرائن و با استناد به صحبت مطبوعاتی آقای ظریف در صبح روز گذشته که افزود: «بیانیه مشترک قابل غیر الزام اور خواهد بود مگر وقتی که توافق صورت بگیرد» موئد این است که بیانیه نهایی توافق نیز چیزی بیش از توافق حاصل گرفته در لوزان نخواهد بود و در این زمینه تنها جزئیات منتشر شده از این توافق نیز همین دو متن منتشره از سوی ایران و آمریکا می باشد که یکی دارای جنبه ی غیر حقوقی و دیگری دارای جنبه ای حقوقی مباشد و از سوی دیگر نیز جان کری در کنفرانس مطبوعاتی پس از پیان قرائت مشترک بیانیه ظریف-موگرینی اضافه کرد که: «پارامترهای مورد توافق به صورت مرحله به مرحله اجرا خواهد شد.» بنابراین به وضوح مشخص است علی رغم خواسته رهبری مبنی بر یک مرحله ای بودن توافق شاهد یک توافق دو مرحله ای خواهیم بود که مرحله اول آن در واقع در حال حاضر و از زمان قرائت بیانیه مشترک موگرینی و ظریف آغاز گردیده است.
بنابراین در این سوی ماجرا همانطور که اشاره شد تنها متن حقوقی منتشر شده از سوی کشورهای حاضر در میز مذاکره تنها بیانیه مطبوعاتی امریکا می باشد. با این حساب به نظر می رسد بیانیه ی مطبوعاتی آمریکا همان متن توافق اولیه ایران و امریکا خواهد بود.
پاسخهای گرت پورتر به شیرزاد و زیباکلام/1
شیرزاد: تولید اورانیوم در ایران 10 برابر قیمت جهانی تمام میشود/ پورتر: آمریکا و متحدانش ایران را از بازار جهانی محروم کردهاند
وقتی شاه سرنگون شد، واشنگتن در پی این بود که حکومت اسلامی را تغییر داده و بتواند موقعیت سابق خود را در تهران بازیابد. دولت ریگان دخالت خود برای جلوگیری از پیشرفت برنامه هستهای ایران را بر اساس منافع ژئوپولتیک آمریکا در خاورمیانه توجیه میکرد.
ادامه مطلب ...
رجانیوز_گروه سیاسی:در آستانهی آغاز مذاکرات گام نهایی توافقنامه ژنو، نشست خبری «بایدها و نبایدهای مذاکرات گام نهایی توافقنامه ژنو» برگزار شد.
ناگفته های موسویان در باره زندگی خود و اتهام جاسوسی اش
من گزینه اول وزارت خارجه احمدینژاد بودم
حسین موسویان از حواشی پیرامون خود میگوید، از اتهام جاسوسی تا پیشنهاد برای وزیر شدن در کابینه احمدی نژاد. او درباره مسائل امروز نیز حرف می زند؛ موسویان که سابقه حضور در تیم مذاکرهکننده روحانی را نیز دارد، معتقد است: توافقنامه ژنو ما را در بخشهایی با یک سری چالشها مواجه خواهد ساخت.
به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»؛ حسین موسویان از حواشی پیرامون خود میگوید، از اتهام جاسوسی تا پیشنهاد برای وزیر شدن در کابینه احمدی نژاد. او درباره مسائل امروز نیز حرف می زند؛ موسویان که سابقه حضور در تیم مذاکرهکننده روحانی را نیز دارد، معتقد است: توافقنامه ژنو ما را در بخشهایی با یک سری چالشها مواجه خواهد ساخت.
اختصاصی رسا/ ناگفتههای حجت الاسلام نبویان از توافق ژنو؛
آقای ظریف می گفت اگر کار به استیضاح هم بکشد یک کلمه نمی گویم/ حاضر به مناظرهام
خبرگزاری رسا ـ نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان
ناگفته هایی از ابعاد مختلف توافق ژنو، این توافق را مخل استقلال کشور
ارزیابی کرد و گفت: زمینه توافقنامه ژنو در سفر آقای روحانی و آقای ظریف به
نیویورک بسته شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجتالاسلام سید محمود نبویان، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی شب گذشته در جمع طلاب و روحانیان در مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) به بررسی توافقنامه ژنو پرداخت و سخنرانی خود را با پرسش «آیا جان کری درست میگوید یا ظریف؟» آغاز کرد.
چکیده و مطالب مهم این سخنرانی به شرح ذیل است:
بنده سه جلسه با آقای ظریف، پنج جلسه با آقای عراقچی و یک جلسه با خانم افخم داشتم، مطالبی را که بیان میکنم مستند است.
زمینه توافقنامه ژنو در سفر آقای روحانی و آقای ظریف به نیویورک بسته شد، پس از آن بود که وارد ژنو یک شدند، آقای عراقچی میگفت « در یک ژنو یک طرح و سه مؤلفه ارائه دادیم، مؤلفهها این بود که گام نخست، نهایی و هدف از مذاکرات چیست؟»
به گزارش فرهنگ نیوز ، حسین قدیانی درروزنامه وطن امروز نوشت: در این مملکت، روزنامههایی هستند که رنگ لوگویشان را با شال کاترین اشتون ست میکنند. عکسش هست، سندش هست.
این روزنامهها، مدعیاند طرفدار دولتند اما حتی در این ادعا هم دروغ میگویند و طرف ایرانی را به طرف غربی میفروشند. چیست نسبت این روزنامهها با غرب، جز «لحمک لحمی و دمک دمی»؟! در این مملکت، روزنامههایی هستند که مثلا حامی ظریفند اما رنگ لوگویشان را با کراوات زمخت جان کری ست میکنند!
در این مملکت، روزنامههایی هستند که از همان زیر عبای دولت، به ما پز استقلال میدهند؛ «ما مستقلیم»! عکسش هست، سندش هست. در این مملکت، روزنامههای مستقل، آزاد و غیروابستهای وجود دارند که هم از «توبره سعدآباد» میخورند، هم از «آخور کاخ سفید»! زنجیرهایها دولتی نیستند؛ «سوپردولتی»اند! و از هر 2 دولت میز مذاکره ارتزاق میکنند اما خب! قلم بهدستان درباری، هنگامی که تصویر وزیر امور خارجه خودمان و کاترین اشتون، عکس یکشان باشد، دولت اعتدال را به آمریکا و اروپا میفروشند و لوگوی خود را با رنگ پیراهن نماینده «1+5» ست میکنند. عکسش هست، سندش هست.
در این مملکت، روزنامههایی هستند که لوگوی خود را با رنگ کت و شلوار جک استراو انگلیسی ست میکنند. عکسش هست، سندش هست. در این مملکت، روزنامههایی هستند که حال قلمشان از هر نوع خشونت و ترور بهم میخورد اما رنگ لوگوی خود را با رنگ پرچم تروریستهای سوریه ست میکنند! عکسش هست، سندش هست. در این مملکت، روزنامههایی هستند که با افکار تند و رفتار ارتجاعی مرزبندی دارند اما در پروندهشان حتی «پیشنهاد برقراری رابطه میان جمهوری اسلامی و سلفیهای طالبان» هم دیده میشود! عکسش هست، سندش هست. ادامه مطلب ...
برچیدن غنیسازی صنعتی دستور کار مذاکرات آینده
آخرین ارزیابیها از توافق ژنو و اجرای آن در گفتوگو با مهدی محمدی، کارشناس هستهای
برچیدن غنیسازی صنعتی دستور کار مذاکرات آینده
حدود
دو ماه از امضای توافق ژنو میگذرد و اجرای آن از دیروز شروع شده. در این
مدت بحثهای متنوعی در دفاع از این توافق یا در نقد آن مطرح شده است. اگر
بخواهیم از یک منظر کلان، آخرین جمعبندی و قضاوت را درباره این توافق
بگوییم، چه نکاتی قابل طرح است؟
چند نکته بسیار مهم و اساسی وجود دارد که با وجود اینکه تا امروز خیلی
درباره توافق ژنو حرف زده شده، به این نکات کمتر توجه شده است. نکته اول
درباره توافق ژنو که بسیار مهم است اما تا به حال مغفول مانده این است که
توافق ژنو، سندی است که در آن تیم مذاکرهکننده پذیرفته ایران یک استثنا در
جامعه بینالمللی است و غربیها کاملا حق دارند با ایران به عنوان یک عضو
عادی جامعه بینالمللی که مثل همه اعضا حقوق و تکالیفی دارد رفتار نکنند.
هم ساختمان این سند نشان میدهد ایران به مثابه یک استثنا در نظر گرفته شده
و هم محدودیتهایی که در این سند بر ایران تحمیل شده همین را نشان میدهد.
ساختمان سند یک گام اول تعریف میکند که زمانبندی 6 ماهه دارد. این گام
اول از دید غربیها گام اعتمادساز است معنیاش هم این است که اساسا برای
اینکه مذاکرات واقعی با ایران آغاز شود ایران باید یکسری اقدامات اولیهای
را انجام بدهد تا حداقل میزان اعتماد لازم برای حرف زدن با ایران فراهم
شود. خودشان میگویند این اقدامات است که گفتوگو را تبدیل به مذاکره
میکند. بعد یکسری گامهای اضافی تعریف شده که زمانبندی ندارد یعنی از
همین الان غربیها میتوانند خواستار اجرای آنها شوند که یکی پیگیری
قطعنامههای شورای امنیت است و دیگری حل و فصل همه مسائل باقی مانده از
جمله ابعاد احتمالی نظامی با آژانس که مستلزم دسترسی به تاسیسات و
دانشمندان نظامی ایران است. بعد یک گام نهایی داریم که زماندار است ولی
زمان آن الان مشخص نیست منتها میدانیم که دوطرف توافق کردهاند این زمان
طولانی خواهد بود. در این گام آخر است که بخشهایی از برنامه غنیسازی
ایران برچیده میشود و برنامه بشدت محدود میشود. غربیها گفتهاند
میخواهند گام نهایی 20 ساله باشد. بعید است چنین اتفاقی بیفتد ولی این
مقدار هست که طرف ایرانی پذیرفته این گام طولانی خواهد بود. بعد از اجرای
کامل و موفق گام نهایی در پاراگراف آخر سند گفته شده اتفاقی که میافتد این
است که برنامه هستهای ایران شبیه برنامه هستهای بقیه اعضای معاهده خواهد
شد.